Tell me who your friends and I'll tell you who you are

-

Yung nakatayo ka lang at nago-obserba sa iba't ibang uri ng grupo at tao ay talagang napakasarap gawin. Ang learnings talaga sa mundo hindi mauubos.

Isang araw habang nakatayo ako sa aming bay area near the exit door dahil atat kami lagi magsiuwi at agawan pa sa slot sa elevator ay napansin ko ang iba't ibang grupo na meron ang team namen. Sa may harapan ko ay ang grupo ng mga sosyal at parang unlimited ang kaban (sana all!) pinag uusapan ang pag-starbucks nila araw-araw, ang pagbili ng mga mamahaling aso na may breed at kung ano ano pang pagkakagastusan.

Habang sa gilid ko naman ay ang mga grupo ng mga naranasan ang lupit ng buhay, pinag-uusapan naman nila ang mga hinanaing at poblema nila sa pamilya at kung paano nila ito hinaharap araw-araw. Habang ang nasa may likod ko naman ay ang grupo ng mga freshies na sa sobrang fresh nila hindi na sila lumaki (charot kala mo naman ang tangkad ko lang LOL). Pinag uusapan naman nila ang plans nila after college, paano magka-jowa at kung ano ano pang pambatang usapan. Hays remembering the days na fresh pako feels!

At duon ko nalang napag isip isip bakit wala akong kausap? Charot ha ha. Bakit wala yata akong grupo na permanente na masasabi kong duon ako kasi ganon ako kahit kanino nakakasama ako na parang kaladkaring babae omeged! pero nothing permanent, wirdo ba ako? O sadyang hindi lang ako naka kahon sa iisang personalidad or pwede namang both.


Palaging sinasabi ng iba ang katagang "tell me who your friends and I'll tell you who you are" pero kahit kelan di ako naniwala na ito ay 100% true, partly siguro you are the same kasi nga nage-enjoy kayo magkakausap pero not 24 hours. May mga bagay na hinding hindi ka magiging komporme sa kaibigan mo lalo na kung kabit sya diba ha ha pero wala ka magagawa kasi kapag kaibigan mo mahal mo at andyan ka lang para sa kanya and that does not necessarily mean na magkapareho kayo agad ng ugali ang kaibigan ay mahal natin parang jowa lang yan, in all the sweetness of their heart and all the kawalanghiyaan tatanggapin natin kasi mahal natin sila. You might not have the exact same morals or values but a true friend is their for you kahit na binalahura ka na ng mundo. Sila ay tanggap ka!

At dahil natatanaw ko na ang company namin dahil may pasok ako ngayon ay kailangan ko ng tapusin ang blog na ito. Let this be a reminder to everyone na wag natin ikahon ang isang tao sa grupo na kanyang sinasamahan hangga't hindi pa talaga natin siya personal na nakakasama o nakakausap. Wag judger tse! 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

How many more heartache should I write about?

-
Image
After 2 months of my writing hiatus I finally got the courage to sit down and write again. Taray ng entrada akala mo naman ang tindi ng pinagdaanan ni Inday LOL. Simple lang ang naging dahilan ko bakit hindi ako nakakapag sulat kasi busy ako sa nangyayari sa totoong buhay ko na hindi na ako nito nabibigyan ng oras para privately ay makapag isip at makapag sulat. Sa loob ng dalawang buwan na pagkawala ano – ano nga ba ang nangyari sakin? Well una nalipat ako sa department na ayaw ko kasi kailangan ko mag calls huwaw! San ka nga ba ulit nagtatrabaho? Ah “call” center, pangalawa nagpagawa ako ng bahay para makalipat na at tuluyang maging adult, nag apply for a higher post tapos mainterview na – reject, tapos nag apply ulit sa iba naman for training at natanggap. Sobrang daming ganap with so very little time. Saka ko na ieelaborate ang mga realizations ko sa iba pero today gusto ko lang muna mas mag focus sa mga natutunan ko pa as an employee. Bilang isang call center agent I cannot st
Read more

The Grumpy Old Lady

-
Image
Sa nagdaang mga holidays ano ba ang pinaka - ayaw nyong kaugalian nating mga Pilipino? Para sakin madami sa Pasko, ewan ko ba kung ako lang or talagang hindi na siya tama. Bato - bato sa langit ang tamaan, edi sapul! Isa - isahin natin: 1. Ang pag-punta lang kila Ninong at Ninang tuwing bagong taon Dati hindi ko masakyan ang idea ng pagbibigay ng pera ng mga Ninong/Ninang sa inaanak pero ng magkaroon nako ng trabaho mas lumawak ang aking pang unawa na hindi lahat ng tao ay may oras para makabili ng regalo sa bata pero hanggang ngayon hindi ko padin masakyan ang ideya na pupunta lang ang inaanak o dadalhin ng magulang sa Godparents nila tuwing pasko na para bang naniningil ng pautang, dadating at sabay aalis, asan naba ang sense ng pagiging second parents sa mga bata? Nakakatakot pala maging Ninang kasi once naisulat kana sa listahan magkakaroon ka ng pang habang buhay na pagkakautang sa bata at maoobliga kang magbayad kada Pasko ganon? Sana naman po dalhin o papuntahin din natin ang at
Read more

Bakit napakasakit parin? 💔 The box, the ball and the pain button.

-
Image
Last week grabe yung sakit ng ipin ko talagang humingi nako ng gamot apakahirap ngumuya tapos feeling ko matatanggal lahat ng teeth ko 😔 and since wala akong ginagawa ngayon let me share with you ang isa sa pinakamagandang lesson na nabasa ko about pain 💢 "Mahal na mahal kita kahit ang sakit sakit na..." 💔 -Popoy Isa sa mga greatest movie 🎦 line na nadinig ko tagos talaga sa puso wasak na wasak  ika nga 😅 feeling mo di lang si Popoy ang na-break pati ikaw nadin e....kapag tayo nasasaktan madalas tinatanong natin paano ba ito? Malalagpasan ko ba to? Kakayanin ko ba ito? Hanggang kelan bako ganto? Tapos kahit ilang buwan na ang lumipas o taon magtataka ka kasi may mga times na maaalala mo tapos yung intensity ng sakit bakit parang ganon padin? Tapos mapapaisip ka kung teka ibig sabihin ba nito is mahal ko pa siya? Or na di ko pa nalilimutan ang mga nangyari? (syempre applicable ito di lang para sa mga heartbroken 💔 wag kayo selfish di lang kayo nasasaktan LOL)
Read more